ایستگاه مسواک

روز تعطیل است .مترو را به مقصد ایستگاه گلبرگ سوار می شوم. حوالی ساعت ۸ شب است .  سابقه روزهای تعطیل (مخصوصا اگر میان هفته باشد) اینگونه است که مترو خلوت می شود. صدای موزیک توی گوشم ارتباطم را با دنیای بیرون قطع کرده است . هیچ صدایی غیر از موزیک نمی شنوم. روی صندلی های آبی رنگ مترو جایی پیدا می کنم. روبرویم زن و مرد جوانی نشسته اند. به نظر میاد کمتر از چند ماه از ازدواجشان گذشته است .  مرد دکمه های کاپشن چرم قهوه ای را تا آنجا که می شد بسته است . موهای قهوه ای خود را به شیوه بازیکنان فوتبال بالا زده . موهای دو طرف سرش را حسابی کوتاه نگه داشته است . کیف قرمز رنگ نسبتا بزرگی را بین پاهایش کف مترو مواظبت می کند . دندانهای درشتی دارد و که به صورت استخوانی نسبتا پرش میاد. خودش را تا آنجا که می شد به زن جوانی که کاملا مشخص بود همسرش است چسپانده است. دختر جوان جلوی موهایش از زیر شال گل گلی بیرون ریخته است . چادر را دو دستی چسبیده و کیف سیاه رنگش را بفل کرده . کفش هایی با پاشنه شش سانتی متری و ابروهایی که انگار تازه از آرایشگاه در آمده است . انگشتر نشان عقد بر انگشتش خود نمایی می کرد . نگاهش را می دزدید از مسافرها و در گوشی با همسرش پچ پچ می کردند.

مرد: آقا..آقااااا

فروشنده: بله ؟ چیزی می خواستید بدم خدمتتون؟

مرد : مسواک ها کجایین؟

فروشنده: همه وارداتی و اصل . همینا رو بیرون مترو بخوای بگیری باید سه برابر اینجا پول بدی.

مرد در حالی که مسواک ها را یکی یکی وارسی می کند: اگه خراب بود چی؟

فروشنده: شما یک بار استفاده کن . مشتری میشی. قول میدم

مرد در حالی که نوک یکی از مسواک ها را می فشارد : قیمت چند؟

فروشنده: قابل نداره ۵ تومن

مرد: یکی بده ... نه ۲تا بده 

نگاهی به زن جوان می کند و در حالی که جفتی لبخند می زنند از میان پول های مچاله شده اش ۱۰ هزار تومن به فروشنده می دهد. مسواک ها را به سمت زن می گیرد . او هم آنها را در زیپ کنار کیف مشکی روی پایش جا میدهد.

.

صدای گوینده مترو: مسافرین محترم ایستگاه آخر لطفا قطار را ترک بفرمایید.

موزیک توی گوشم: خمیازه های کش دار....سیگار پشت سیگار..... شب گوشه ای به ناچار... سیگار پشت سیگار....این روح خسته هر شب.... جان کندنش غریزی ست... لعنت به این خود آزار .... سیگار پشت سیگار

جنگ با « داعش » در شبکه های اجتماعی

خبر ناآرامی های سوریه در ححال فروکش کردن بود که دنیا شاهد ظهور اخبار جدیدی بر روی خروجی خبرگزاری های جهان بود. گروه « داعش» اعلام موجودیت کرد. « ابوبکر بغدادی» با پرچم سیاهی بر دست تشکیل خلافت اسلامی داد. در کوتاه مدت موفق به تصرف قسمت هایی از سوریه و عراق شد. کشتارهای این گروه تروریستی در اندک زمانی توجه افکار عمومی را به خود جلب کرد. خبرها حکایت از پیوستن افرادی از سراسر دنیا به این گروه تروریستی بود. اخبار جنگ با گروه داعش توسط دولت عراق و سوریه و مردم روزانه سرخط اخبار را در تمام دنیا به خود اختصاص داده بود. این ماجرا با گذشت بیش از یکسال همچنان ادامه دارد. 

اما این  تمام داستان جنگ این گروه تروریستی نبود. جنگ در فضای مجازی از روز اول در دستور کار ابوبکر بغدادی و همفکرانش بود. تسلط و تاثیر بر افکار عمومی یکی از دغدغه های اصلی این گروه ضد انسانی بود. داعشی ها برای حضور در فضای مجازی ۲ هدف را دنبال می کنند. اول انتقال خبرهای پیشروی های خود به منظور ایجاد ترس و وحشت در بین مردم دنیا و قدرتمند نشان داده گروهک خود و دوم جذب نیروی انسانی تازه نفس به منظور تقویت نیروی انسانی خود.

راه نفوذ در فضای مجازی ، شبکه های اجتماعی بودند. پخش ویدئو از کشتار و قتل عام مردم اولین اخباری بود که توسط داعشی ها منتشر می شد. بر خلاف دیگر گروه های تروریستی مانند القاعده که تصاویر بی کیفیت و محدودی از خود بر جای می گذاشتند اینبار تروریست های داعشی با استراتژی رسانه ای تازه ای ظهور کردند. 

تمرکز این گروه بر روی استفاده از شبکه های « یوتیوب» و « توئیتر» بود. به گزارش پایگاه هافینگتون پست، گروه داعش نشان داده که یک راهبرد پیچیده در شبکه‌های اجتماعی در پیش گرفته که در این راستا از ویدئوهای با کیفیت و کمپین‌های هشتگی در توییتر بهره می‌برد. 

پرونده ای در خصوص وضعیت خیریه ها \ خیریه های رها شده

خیریـه ،  مؤنث خیری ؛ وابسته به خیر ، کارهایی که نفع و خیر همه در آن باشد . حرف «خیریه» که به میان می آید باید محتاط تر نوشت. بد نام شدن کار «خیر» می تواند جامعه را نسبت به فعالیت عام المنفعه بی اعتماد کند. هنگامی که برای کار خیر آستینی بالا زده می شود  حس خوشایندی به همراه دارد که میهمان روح انسان می شود . خیر در حد نیت هم خرسند کننده است . روح آدمی نیاز به نوازش دارد. لطافتی از جنس انسان دوستی که با مشارکت عموم رنگی از مهربانی به خود می گیرد. اتفاقی که محدود به گروهی خاص یا جغرافیایی مشخص نیست . دین و جنسیت هم نمی شناسد. هر کار خیر یک بانی دارد. او محور می شود و به بهانه ای انسان دوستانه حرکتی جمعی را رقم می زند. در جوامع امروزی «خیریه ها» تشکل های غیر انتفاعی هستند که بدور از منافع مادی شکل می گیرند . خیریه ها بسته به هدف گذاری ابتدایی بانیان آنها برای کمک رسانی به نیازمندانی چون بیماران ، زندانیان ، کودکان محروم از شرایط مناسب و … عمل می کنند. 

هیات مدیریه خیریه کار جمع آوری کمک برای تشکل را برنامه ریزی می کنند . برنامه هایی که عمدتا با مشارکت عمومی مردم روبرو می شوند.

آنچه باعث شد به سراغ مسایل مربوط به خیریه ها برویم  پیچیدگی و عدم شفافیت نحوه فعالیت ، تعداد زیاد تشکل های خیریه ، نبود سیستم نظارتی واحد ، در آمیخته شدن فعالیت برخی از آنها با حواشی مالی و سیاست های جمع آوری منابع مالی آنها بود. در پرونده پیش رو سعی داریم تا با واکاوی نحوه فعالیت خیریه ها در کرمان قدری از ابهام ها را پاسخ بدهیم.

*خیریه از نوع ایرانی

در ایران به طرز عجیبی با تعدد مراکز خیریه مواجه هستیم. این موضوع را باید به فراوانی وجود افراد خیر در کشور یا سهل بودن امکان راه اندازی یک مرکز خیریه مرتبط دانست. بر طبق قوانین جمهوری اسلامی نیروی انتظامی ، وزارت کشور ، سازمان بهزیستی و سازمان اوقاف و امور خیریه مسوولیت صدور مجوز خیریه را بر عهده دارند. ارگان هایی که به سختی می توان وجه مشترکی برایشان پیدا کرد. وجود دست خیر در میان ایرانیان رامی شود تنها دلیل برای این دانست که قانون گذار در تعدد متولیان خیریه دست و دلبازی کرده و چهار مجموعه را وسیله صدور مجوز خیریه قرار داده است!

ماجرا از همین جا آغاز می شود . غفلت قانون یا به روز نبودن آن باعث شده هر یک از ارگان های متولی برای ارایه آمار بالاتر در گزارش های سالانه خود اقدام به صدور مجوز بکند. نتیجه آن لغزش قانونی خیریه هایی شد که از در و دیوار شهر ها بالا می روند . موضوعی که  صدای مجلسی هارا هم درآورد. فرج الله عارفی نماینده جیرفت و عنبرآباد و نایب ریس کمیسیون اجتماعی مجلس از عدم نظارت و تعدد خیریه ها در کشور گلایه مند بود و در این زمینه به خبرنگاران گفت:«آمار‌های متفاوتی تاکنون در این زمینه ارائه شده است، زیرا این مراکز از سوی نهادهای مختلفی مانند بهزیستی و وزارت کشور ثبت می‌شوند، چند سال پیش هم آمار‌ها از حدود 12 هزار مرکز خیریه در کشور حکایت داشت،اما باید به این تعداد، مراکز خیریه خانوادگی یا محله‌ای را نیز اضافه کرد.از آنجا که مدیریت واحدی روی مراکز خیریه کشور وجود ندارد، مسئولان نیز نمی‌توانند آمار دقیقی در این خصوص ارائه کنند. »

حالا معضل دوم خیریه ها سر باز می کند .وقتی که تعداد بالا می رود و واحد متمرکزی برای رسیدگی هم نباشد کار نظارت سخت می شود . مشکلی که فساد انگیز است و کار راستی آزمایی تشکل ها را برای مردم سخت می کند ..... بر روی ادامه مطلب کلیک کنید

تجـــــربه ای تازه با نشریه « زن و اجتمــــــاع»

انتشار مطلب < فوتبال کرمان باید روی پای خود بایستد> در روزنامه نود

مس کرمان فصل خوبی را در لیگ برتر فوتبال سپری نکرد و به دلایل مختلف به لیگ دسته اول سقوط کرد. هر چند مسئولان این باشگاه خرید امتیاز تیم دیگر را رد کرده اند اما به نظر می رسد هنوز برخی افراد چشم به امتیاز تیم های دیگر دارند و نمی خواهند کمک کنند تا فوتبال کرمان روی پای خود بایستد